今天给各位分享赞美祖国的诗歌的知识,其中也会进行解释,如果能碰巧解决你现在面临的问题,别忘了关注本站,现在开始吧!
推荐10首你最爱的诗词?诗经女孩最爱的诗词,不是李白,不是杜甫,不是白居易,诗经女孩独爱诗经!但中国诗词十首岂能够,列一些大家耳熟能详的,一起来欣赏吧!
一、李白《将进酒》
君不见黄河之水天上来,奔流到海不复回。君不见高堂明镜悲白发,朝如青丝暮成雪。
人生得意须尽欢,莫使金樽空对月。天生我材必有用,千金散尽还复来。
烹羊宰牛且为乐,会须一饮三百杯。岑夫子,丹丘生,将进酒,杯莫停。
与君歌一曲,请君为我倾耳听。钟鼓馔玉不足贵,但愿长醉不复醒。
古来圣贤皆寂寞,惟有饮者留其名。陈王昔时宴平乐,斗酒十千恣欢谑。
主人何为言少钱,径须沽取对君酌。五花马,千金裘,呼儿将出换美酒,与尔同销万古愁。
推荐指数:*****
推荐理由:这首咏酒的诗篇之所以千古流传,是因为诗中豪迈大气,乐观通达的情怀。每次不太开心时,读一读此诗,就好像心胸开阔了许多。诗中虽然表达了对怀才不遇的感叹,也流露了人生几何当及时行乐的消极情绪。但全诗洋溢着豪情逸兴,如大河奔流,有气势,亦有曲折,纵横捭阖,力能扛鼎。
二、李商隐《锦瑟》
锦瑟无端五十弦,一弦一柱思华年。 庄生晓梦迷蝴蝶,望帝春心托杜鹃。
沧海月明珠有泪,蓝田日暖玉生烟。 此情可待成追忆?只是当时已惘然。
推荐指数:*****
推荐理由:《锦瑟》的解释无比之多,爱情失意说、政治受挫说、悼亡说、自伤身世说、怀才不遇说……但是什么说又有什么关系呢?单单就词来说,就意境来说,全诗没有一个词写悲伤,却整首诗透露出迷惘和悲伤,沧海月明,蓝田日暖。都泫然欲泣,这其中的感情太过复杂。诗的寥阔、温暖、高贵、美好的画面,含蓄蕴籍,令人汹涌澎湃!
三、白居易《问刘十九》
绿蚁新醅酒,红泥小火炉。 晚来天欲雪,能饮一杯无?
推荐指数:****
推荐理由:特别有生活情调的一首诗。描写诗人在一个风雪飘飞的傍晚邀请朋友前来喝酒,共叙衷肠的情景。读这首诗,就想到了诗意的生活,想到了温暖。全诗简单明了,简练含蓄,轻松洒脱,而诗句之间,意脉相通,一气贯之。
四、王翰《凉州词》
葡萄美酒夜光杯,欲饮琵琶马上催。醉卧沙场君莫笑,古来征战几人回?
推荐指数:****
推荐理由:作为一个边塞诗人,作者描写了边地荒寒艰苦的环境,紧张动荡的征戍生活,军中的聚餐当然也是非常豪迈,诗中的酒,是西域盛产的葡萄美酒;杯,相传是周穆王时代,西胡以白玉精制成的酒杯。三、四两句正是席间的劝酒之词,“醉卧沙场”,表现出来的不仅是豪放、开朗、兴奋的感情,而且还有着视死如归的勇气!向所有的战士致敬!
五、苏轼《定风波》
莫听穿林打叶声,何妨吟啸且徐行。竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?一蓑烟雨任平生。料峭春风吹酒醒,微冷,山头斜照却相迎。回首向来萧瑟处,归去,也无风雨也无晴。
推荐指数:*****
推荐理由:这首诗诗经女孩提到过多次。1082年苏轼因“乌台诗案”被贬到黄州的第三个春天,路遇一场大雨。别人都去躲雨去了,唯有苏轼说:“竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?一蓑烟雨任平生。”手拿竹杖,脚踩芒鞋,一身轻便,比骑马还逍遥自在,谁怕这风雨?披上一身简便的蓑衣,便可任凭这世上的风吹雨打。这乐观豁达的态度,鼓舞了我很多!!每当意志消沉时,读读苏轼的词吧!
六、陶渊明《饮酒》
结庐在人境,而无车马喧。问君何能尔?心远地自偏。采菊东篱下,悠然见南山。
山气日夕佳,飞鸟相与还。此中有真意,欲辨已忘言。
推荐指数:****
推荐理由:作为田园隐逸诗的代表作,这首诗简直太好了。心目中的田园生活就是如此,“采菊东篱下,悠然见南山”。 有时候就特别想学李子柒,回归田园生活,把生活过成一首诗。得不到的才是美好的吧。所以我们只能幻想,追求这种心目中的圣洁的生活。安贫乐贱、励志守节,是我们永远的追求。
七、李清照《一剪梅》
红藕香残玉簟秋。轻解罗裳,独上兰舟。云中谁寄锦书来?雁字回时,月满西楼。
花自飘零水自流。一种相思,两处闲愁。此情无计可消除,才下眉头,却上心头。
推荐指数:****
推荐理由:诗经女孩毕竟是个女生,以前上学的时候,挺喜欢李清照的,她的诗基本都能背下来。诗人写的情思细腻委婉,想起了自己恋爱时敏感多愁的阶段。“一种相思,两处闲愁”“才下眉头,又上心头” 给人以眼目一新之感。这两句词是女词人对相思情的独特体验和捕捉。都是从这个阶段走过来的,你能理解女孩细腻的情思吗?
八、辛弃疾《青玉案 元夕》
东风夜放花千树,更吹落,星如雨。宝马雕车香满路。凤箫声动,玉壶光转,一夜鱼龙舞。
蛾儿雪柳黄金缕,笑语盈盈暗香去。众里寻他千百度,蓦然回首,那人却在,灯火阑珊处。
推荐指数:****
推荐理由:喜欢这首词,是因为王国维人生三境界里,将“蓦然回首,那人却在灯火阑珊处”作为了最终的境界!仔细品品,无论做学问还是做人,境界一说已经让人忘记了这是一首爱情诗词,而产生了另外一种深刻的感悟。你们说呢?
九、杜甫《旅夜书怀 》
细草微风岸,危樯独夜舟。星垂平野阔,月涌大江流。
名岂文章著,官因老病休。飘飘何所似,天地一沙鸥。
推荐指数:*****
推荐理由:以前不喜欢杜甫,是因为无法理解他的诗。觉得李白是飘在天上的仙,杜甫是人间的泥土。现在呢,越来越喜欢了。这首诗写的他的晚年吧,杜甫是在感叹自己人生迟暮,天地漂泊,孤独凄凉,既像江中孤舟,也如同天地间孤独的沙鸥。
虽然整首诗的感情基调比较凄凉孤独,但是杜甫的这句“星垂平野阔,月涌大江流”却写的十分大气,并且很有意境。漫天繁星在旷野之上,天宽地阔。月亮在大江之上,月光涌入江中。用天地写自己的渺小,写人生的际遇,写人生的凄苦孤凉。我们都有这个时候,感叹天地之大,自身之渺小孤独。
十、佚名《诗经·王风·黍离》
彼黍离离,彼稷之苗。行迈靡靡,中心摇摇。知我者,谓我心忧;不知我者,谓我何求。悠悠苍天,此何人哉?
彼黍离离,彼稷之穗。行迈靡靡,中心如醉。知我者,谓我心忧;不知我者,谓我何求。悠悠苍天,此何人哉?
彼黍离离,彼稷之实。行迈靡靡,中心如噎。知我者,谓我心忧;不知我者,谓我何求。悠悠苍天,此何人哉?
推荐指数:****
推荐理由:周平王东迁都洛邑后,王室衰微,一位士大夫回到故国,感伤西周的沦亡,听到他因流离失所而发出的愤怒呐喊。这首诗诗经女孩案例了很多次,“知我者,谓我心忧;不知我者,谓我何求。” 你不能理解别人的苦难,你也无法走进别人的内心。人的一生不求别人理解,但求问心无愧。做好自己最重要了!
好了,以上就是诗经女孩的推荐,你喜欢哪一首呢?一起来说说吧!
1.唐 杜牧 《赠别》(二首)【且算作一首吧】
其一
娉娉袅袅十三余,豆蔻梢头二月初。
春风十里扬州路,卷上珠帘总不如。
其二
多情却似总无情,唯觉尊前笑不成。
蜡烛有心还惜别,替人垂泪到天明。
2. 唐 李商隐 《锦瑟》
锦瑟无端五十弦,一弦一柱思华年。
庄生晓梦迷蝴蝶,望帝春心托杜鹃。
沧海月明珠有泪,蓝田日暖玉生烟。
此情可待成追忆,只是当时已惘然!
3. 宋 柳永 《凤栖梧》
伫倚危楼风细细。望极春愁,黯黯生天际。
草色烟光残照里。无言谁会凭阑意。拟把疏狂图一醉。
对酒当歌,强乐还无味。
衣带渐宽终不悔。为伊消得人憔悴。
4.宋 秦观 《鹊桥仙》
纤云弄巧,飞星传恨,银汉迢迢暗度。
金风玉露一相逢,便胜却、人间无数。
柔情似水,佳期如梦,忍顾鹊桥归路。
两情若是久长时,又岂在、朝朝暮暮。
5.唐 元稹《离思》
曾经沧海难为水,除却巫山不是云.
取次花丛懒回顾,半缘修道半缘君.
6. 唐 张若虚 《江花月春夜》
春江潮水连海平,海上明月共潮生。
滟滟随波千万里,何处春江无月明。
江流宛转绕芳甸(diàn) ,月照花林皆似霰(xiàn)。
空里流霜不觉飞,汀上白沙看不见。
江天一色无纤尘,皎皎空中孤月轮。
江畔何人初见月?江月何年初照人?
人生代代无穷已,江月年年望相似。
不知江月待何人,但见长江送流水。
白云一片去悠悠,青枫浦上不胜愁。
谁家今夜扁舟子?何处相思明月楼?
可怜楼上月徘徊,应照离人妆镜台。
玉户帘中卷不去,捣(dǎo)衣砧上拂(fú )还来。
此时相望不相闻,愿逐月华流照君。
鸿雁长飞光不度,鱼龙潜跃水成文。
昨夜闲潭梦落花,可怜春半不还家。
江水流春去欲尽,江潭落月复西斜。
斜月沉沉藏海雾,碣石潇湘无限路。
不知乘月几人归,落月摇情满江树。
7. 唐 杜甫 《登高》
风急天高猿啸哀,渚清沙白鸟飞回。
无边落木萧萧下,不尽长江滚滚来。
万里悲秋常作客,百年多病独登台。
艰难苦恨繁霜鬓,潦倒新停浊酒杯。
8.唐 杜甫 《兵车行》
车辚辚,马萧萧,行人弓箭各在腰。
爷娘妻子走相送(也作“耶娘”大众翻译为前),尘埃不见咸阳桥。
牵衣顿足拦道哭,哭声直上干云霄。
道旁过者问行人,行人但云点行频。
或从十五北防河,便至四十西营田。
去时里正与裹头,归来头白还戍边。
边庭流血成海水,武皇开边意未已。
君不闻汉家山东二百州,千村万落生荆杞。
纵有健妇把锄犁,禾生陇亩无东西。
况复秦兵耐苦战,被驱不异犬与鸡。
长者虽有问,役夫敢伸恨?
且如今年冬,未休关西卒。
县官急索租,租税从何出?
信知生男恶,反是生女好。
生女犹得嫁比邻,生男埋没随百草。
君不见青海头,古来白骨无人收。
新鬼烦冤旧鬼哭,天阴雨湿声啾啾!
9.宋 苏轼 《水调歌头·明月几时有》
明月几时有?把酒问青天。不知天上宫阙,今夕是何年。
我欲乘风归去,又恐琼楼玉宇,高处不胜寒。
起舞弄清影,何似在人间。
转朱阁,低绮户,照无眠。
不应有恨,何事长向别时圆?
人有悲欢离合,月有阴晴圆缺,此事古难全。
但愿人长久,千里共婵娟。
10. 清 纳兰性德 《木兰词·拟古决绝词谏友》
人生若只如初见,何事秋风悲画扇。
等闲变却故人心,却道故人心易变。
骊山语罢清宵半,泪雨霖铃终不怨。
何如薄幸锦衣郎,比翼连枝当日愿。
【我喜欢的诗词有并列的,再送楼主几首】:
宋 张先 《千秋岁》
数声鶗鴂(tíjué),又报芳菲歇。惜春更把残红折。
雨轻风色暴,梅子青时节。永丰柳,无人尽日花飞雪。
莫把幺弦拨,怨极弦能说。
天不老,情难绝。心似双丝网,中有千千结。
夜过也,东窗未白凝残月。
宋 苏轼 《洞仙歌》
冰肌玉骨,自清凉无汗。
水殿风来暗香满。
绣帘开,一点明月窥人,
人未寝,倚枕钗横鬓乱。
起来携素手,庭户无声,
时见疏星渡河汉。
试问夜如何?夜已三更。
金波淡,玉绳低转。
但屈指西风几时来?
又不道流年暗中偷换。
唐 张仲素《燕子楼》
楼上残灯伴晓霜,独眠人起合欢床。
相思一夜情多少?地角天涯不是长。
金代 元好问《摸鱼儿·雁丘词》
问世间、情是何物,直教生死相许?
天南地北双飞客,老翅几回寒暑。
欢乐趣,离别苦,就中更有痴儿女。
君应有语:
渺万里层云,千山暮雪,只影向谁去?
横汾路,寂寞当年箫鼓,荒烟依旧平楚。
招魂楚些何嗟及,山鬼暗啼风雨。
天也妒,未信与,莺儿燕子俱黄土。
千秋万古,为留待骚人,狂歌痛饮,来访雁丘处。
关于进取
1.
我曾七次鄙视自己的灵魂
第一次,当它本可进取时,却故作谦卑;
第二次,当它在空虚时,用爱欲来填充;
第三次,在困难和容易之间,它选择了容易;
第四次,它犯了错,却借由别人也会犯错来宽慰自己;
第五次,它自由软弱,却把它认为是生命的坚韧;
第六次,当它鄙夷一张丑恶的嘴脸时,却不知那正是自己面具中的一副;
第七次,它侧身于生活的污泥中,虽不甘心,却又畏首畏尾。
——纪伯伦《沙与沫》
2.
Fate whispers to the warrior
“You cannot withstand the storm”
and the warrior whispers back
“I am the storm.”
命运对勇士低语:你无法抵御风暴;
勇士低语回应:我就是风暴。
——尼采《善恶的彼岸》
3.不要温和地走进那个良夜,白昼将尽,暮年仍应燃烧咆哮。怒斥吧,怒斥光的消逝。虽然在白昼尽头,智者自知该踏上夜途,因为言语未曾迸发出电光。
不要温和地走进那个良夜,好人,当最后一浪过去,高呼,他们脆弱的善行。本来,也许可以,在绿湾上快意地舞蹈。所以,他们怒斥,怒斥光的消逝。狂人抓住稍纵即逝的阳光,为之歌唱,并意识到,太迟了,他们过去总为时光伤逝。
不要温和地走进那个良夜,严肃的人,在生命尽头,用模糊的双眼看到。失明的眼可以像流星般闪耀,欢欣雀跃。所以,他们怒斥,怒斥光的消逝。而您,我的父亲,在生命那悲哀之极。我求您现在用您的热泪诅咒我,祝福我吧。
不要温和地走进那个良夜,怒斥吧,怒斥光的消逝。——狄兰・托马斯。
关于离殇
4.
少年听雨歌楼上,红烛昏罗帐。
壮年听雨客舟中,江阔云低断雁叫西风。
而今听雨僧庐下,鬓已星星也。
悲欢离合总无情,一任阶前、点滴到天明。
——蒋捷《虞美人 听雨》
5.
欲买桂花同载酒,终不似,少年游。
——刘过《唐多令·芦叶满汀洲》
6.
人生如逆旅,我亦是行人。
——苏轼《临江仙 送钱穆父》
7.
最是人间留不住,朱颜辞镜花辞树。
——王国维《蝶恋花 阅尽天涯离别苦》
8.
君埋泉下泥销骨,我寄人间雪满头。
——白居易《梦微之》
微之就是“元白”中的元稹,这是白居易在元稹离世九年后所作的悼亡诗。
知音逝去后呃感慨。
9.
少年不识愁滋味,爱上层楼。爱上层楼。为赋新词强说愁。
而今识尽愁滋味,欲说还休。欲说还休。却道天凉好个秋。
——《丑奴儿·书博山道中壁》
关于洒脱
10.
试问岭南应不好,却道:此心安处是吾乡。
——苏轼《定风波·南海归赠王定国侍人寓娘》
11.
莫听穿林打叶声,何妨吟啸且徐行。竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?一蓑烟雨任平生。
——苏轼《定风波.莫听穿林打叶声》
关于气贯长虹
1.1.
何处望神州?满眼风光北固楼。千古兴亡多少事?悠悠。不尽长江滚滚流。
年少万兜鍪,坐断东南战未休。天下英雄谁敌手?曹刘。生子当如孙仲谋。
——辛弃疾《登京口北固亭有怀》
13.
男儿何不带吴钩,收取关山五十州。
请君暂上凌烟阁,若个书生万户侯。
——李贺《南园》
14.
少年侠气,交结五都雄。肝胆洞,毛发耸,立谈中,死生同,一诺千金重。
——贺铸·《六州歌头·少年侠气》
15.
老当益壮,宁移白首之心?穷且益坚,不坠青云之志。
——《王勃·滕王阁序》
16.
君不见,黄河之水天上来,奔流到海不复回。
君不见,高堂明镜悲白发,朝如青丝暮成雪。
人生得意须尽欢,莫使金樽空对月。
天生我材必有用,千金散尽还复来。
烹羊宰牛且为乐,会须一饮三百杯。
岑夫子,丹丘生,将进酒,杯莫停。
与君歌一曲,请君为我倾耳听。
钟鼓馔玉不足贵,但愿长醉不复醒。
古来圣贤皆寂寞,惟有饮者留其名。
陈王昔时宴平乐,斗酒十千恣欢谑。
主人何为言少钱,径须沽取对君酌。
五花马,千金裘,呼儿将出换美酒,与尔同销万古愁。
——李白《将进酒》
17.
对酒当歌,人生几何!
譬如朝露,去日苦多。
慨当以慷,忧思难忘。
何以解忧?唯有杜康。
青青子衿,悠悠我心。
但为君故,沉吟至今。
呦呦鹿鸣,食野之苹。
我有嘉宾,鼓瑟吹笙。
明明如月,何时可掇?
忧从中来,不可断绝。
越陌度阡,枉用相存。
契阔谈䜩,心念旧恩。
月明星稀,乌鹊南飞。
绕树三匝,何枝可依?
山不厌高,海不厌深。
周公吐哺,天下归心。
——曹操《短歌行》
短歌行的创作背景,是曹操纵横十余年后,北方已基本平定。在赤壁之战前,他宴请群臣。
在《三国演义》电视剧中,他更先以酒奠长江,随后满饮三大杯。并横槊告诉众将说:我拿此槊破黄巾,擒吕布、灭袁术、收袁绍,深入塞北,直达辽东,纵横天下,颇不负大丈夫之志,在这良辰美景,我作歌,你们跟着和。
约2000年后,才又出现了一位集政治家,军事家,诗人于一身的一代豪杰,
在北戴河旁边,写下了往事越千年,魏武挥鞭,东临碣石有遗篇。
曹操属于创业几近成功的,这位属于创业真正成功的。
18.
大雨落幽燕,
白浪滔天,
秦皇岛外打鱼船。
一片汪洋都不见,
知向谁边?
往事越千年,
魏武挥鞭,
东临碣石有遗篇。
萧瑟秋风今又是,
换了人间。
——《浪淘沙.北戴河》
1、人生若只如初见
2、所谓伊人,在水一方
3、衣带渐宽终不悔,为伊消得人憔悴
4、春花秋月何时了?往事知多少!
5、世间安得两全法,不负如来不负卿
6、枯藤老树昏鸦,小桥流水人家,古道西风瘦马。夕阳西下,断肠人在天涯。
7、花自飘零水自流,一种相思,两处闲愁。此情无计可消除,才下眉头,却上心头。
8、君住长江头,我住长江尾,日日思君不见君,同饮一江水!
9、一朝春尽红颜老,花落人亡两不知!
10、驿外断桥边,寂寞开无主。已是黄昏独自愁,更着风和雨。无意苦争春,一任群芳妒。零落成泥碾作尘,只有香如故
筑梦新时代启航新征程的诗句?1、沉舟侧畔千帆过,病树前头万木春。雄关漫道真如铁,而今迈步从头越。山重水复疑无路,柳暗花明又一村。
2、忆秦娥·娄山关 --毛泽东
西风烈,
长空雁叫霜晨月.
霜晨月,
马蹄声碎,
喇叭声咽.
雄关漫道真如铁,
而今迈步从头越.
从头越,
苍山如海,
残阳如血.
雄关漫道真如铁
雄关,雄壮的关隘,即指娄山关.漫道,徒然说,枉然说.人们徒然说娄山关坚实如铁.
而今迈步从头跃
迈步,跨步、大踏步.从头越,即为头越.张相《诗词曲语辞汇释》:“为头,犹云从头,或开始也.”有从头再开始的意思.说的是从头大踏步越过雄关,即隐约含蓄着当时战略任务受挫,要对长征计划从头再做部署,且有取得胜利的坚定不移的信心.
沉舟侧畔千帆过,病树前头万木春
选自唐代刘禹锡的《酬乐天扬州初逢席上见赠》,原意为翻覆的船只旁仍有千千万万的帆船经过;枯萎树木的前面也有万千林木欣欣向荣。运用比喻,借用自然景物的变化暗示社会的发展,蕴涵哲理。现多指新生事物必然战胜旧事物。
刘禹锡原意借“沉舟”“病树”感叹自己屡遭贬谪、老病侵袭,以致无所作为。不过,他同时用“千帆过”“万木春”来表达他对天下间仍有不少志同道合的朋友而深感欣慰。
诚然,“沉舟”“病树”是常有的事。沉船事件发生后,千帆仍然浩浩荡荡;这里的树木枯败了,那边的树林还十分茂盛,可以引申为不论碰到什么样的困难或挫折,永远保持一颗生机勃勃的乐观向上的心态是最重要的。让我们的心中永远留住这春天的美景,念念向善、念念向生!
开启新征程,进入新时代。
初心不忘,使命召唤。
人民的幸福,民族的复兴。
牢牢铭记心坎间,始终扛在铁肩上。
前仆后继的先烈们,用鲜血和英魂铸就。
中华民族站起来的脊梁,一代又一代的华夏儿女。
用勤劳勇敢和聪明智慧构筑,中国人民富起来的阶梯。
并将以雄伟的气魄与磅礴的气势,谱就伟大的民族和伟大的人民。
强起来的最恢宏的史诗,以中华民族的伟大复兴。
作为孜孜以求的伟大梦想,以人民为中心的执政理念。
深深镌刻于心灵,以人民对美好生活的向往。
始终作为不懈奋斗的目标,紧紧依靠人民的力量。
创造前无古人后无来者的历史伟业,以更加昂扬的姿态屹立于世界民族之林。
洞庭湖阻风赠张十一署·时自阳山徙掾江陵
唐代:韩愈
十月阴气盛,北风无时休。苍茫洞庭岸,与子维双舟。
雾雨晦争泄,波涛怒相投。犬鸡断四听,粮绝谁与谋。
相去不容步,险如碍山丘。清谈可以饱,梦想接无由。
男女喧左右,饥啼但啾啾。非怀北归兴,何用胜羁愁。
云外有白日,寒光自悠悠。能令暂开霁,过是吾无求。
译文:十月的时候冷锋极盛大,北风的吹拂完全没停休。在这苍茫的洞庭湖岸边,你我相傍分别系着小舟。此时雾雨晦暗争着落下,湖面波涛怒击如同对投。小舟四周的鸡犬难鸣吠,你我船上的粮绝无处谋。
想要移步也不能成功啊,险像好似被阻碍着山丘。现在清谈虽可驱散饿感,平生梦想却是来之无由。左右的男女们都在喧哗,有的还因饥饿哭声啾啾。想到如非那北归的吸引,怎会羁留此地忍受忧愁。但看着天上云外的白日,射出的寒光却自在悠悠。若此刻暂能停雨见晴天,这就已是我无上的祈求。
《中国诗词大会》中出现过的诗有哪些?《中国诗词大会》中出现过的诗有
1.《鹊踏枝/蝶恋花》
年代: 宋 作者: 欧阳修
一曲尊前开画扇。暂近还遥,不语仍低面。直至情多缘少见。千金不直双回眄。苦恨行云容易散。过尽佳期,争向年芳晚。百种寻思千万遍。愁肠不似情难断。
2.《望天门山》
年代: 唐 作者: 李白
天门中断楚江开,碧水东流至此回。
两岸青山相对出,孤帆一片日边来。
3.《将进酒·君不见黄河之水天上来》
年代: 唐 作者: 李白
君不见黄河之水天上来,奔流到海不复回。
君不见高堂明镜悲白发,朝如青丝暮成雪。
人生得意须尽欢,莫使金樽空对月。
天生我材必有用,千金散尽还复来。
烹羊宰牛且为乐,会须一饮三百杯。
岑夫子,丹丘生,将进酒,杯莫停。
与君歌一曲,请君为我侧耳听。
钟鼓馔玉不足贵,但愿长醉不复醒。
古来圣贤皆寂寞,惟有饮者留其名。
陈王昔时宴平乐,斗酒十千恣欢谑。
主人何为言少钱,径须沽取对君酌。
五花马,千金裘,
呼儿将出换美酒,与尔同销万古愁。
4.《病起荆江亭即事》
年代: 宋 作者: 黄庭坚
翰墨场中老伏波,菩提坊里病维摩。
近人积水无鸥鹭,时有归牛浮鼻过。
闭门觅句陈无己,对客挥毫秦少游。
正字不知温饱未,西风吹泪古藤州。
5.《短歌行》
年代: 宋 作者: 陆游
百年鼎鼎世共悲,晨钟暮鼓无休时。
碧桃红杏易零落,翠眉玉颊多别离。
涉江采菱风败意,登楼侍月云为祟。
功名常畏谤谗兴,富贵每同衰病至。
人生可叹十八九,自古危机无妙手。
正令插翮上青云,不如得钱即沽酒。
歌颂祖国的诗歌30字简短的好记的,急,急,急?超喜欢这个,每次读它都会热泪盈眶。
《祖国啊,我亲爱的祖国》 舒婷
我是你河边上破旧的老水车,
数百年来纺着疲惫的歌;
我是你额上熏黑的矿灯,
照你在历史的隧洞里蜗行摸索
我是干瘪的稻穗,是失修的路基;
是淤滩上的驳船
祖国啊,我亲爱的祖国把纤绳深深
勒进你的肩膊,
——祖国啊!
·
我是贫困,
我是悲哀。
我是你祖祖辈辈
痛苦的希望啊,
是“飞天”袖间
千百年未落到地面的花朵,
——祖国啊!
·
我是你簇新的理想,
刚从神话的蛛网里挣脱;
我是你雪被下古莲的胚芽;
我是你挂着眼泪的笑涡;
我是新刷出的雪白的起跑线;
是绯红的黎明
正在喷薄;
—— 祖国啊!
·
我是你的十亿分之一,
是你九百六十万平方的总和;
你以伤痕累累的乳房
喂养了
迷惘的我、深思的我、 沸腾的我;
那就从我的血肉之躯上
去取得
你的富饶、你的荣光、你的自由;
—— 祖国啊,
我亲爱的祖国!
中国现代诗歌有哪些流派及代表人物是谁?从20世纪初期到如今的21世纪,中国现代诗歌经历了许多的变化,也流传出各种不一样的流派。因为本人一直非常爱好诗歌,也对现代诗有一定的了解,所以今天我就跟大家谈一下中国现代诗歌有哪些流派及代表人物的这个问题。
01初期白话诗派
在1917年的时候,中国开始有了第一个诗歌的流派,这个时候我们把它称为初期白话流派,这个阶段的诗歌更注重于否定旧诗,探索新诗致力于诗的自由,在白话诗歌方面进行努力,并且在诗歌的风格方面有一致之处,所以我们为它命名为初期白话诗派。
白话诗派派的代表人物有胡是陈独秀,钱玄同,刘半农的人。后期周作人,唐白,秦玉平伯,刘大白,朱自清等人也相继加入。
02初期浪漫主义诗派
初期浪漫主义诗派真正的成功是以郭沫若为代表的创作社于1921年7月成立后才开始出现的。这一时期的诗歌创作呢,更注重于用蓬勃的气势创造的精神,心灵的激情和罗曼蒂克的宣泄,开设出的一代诗风。
初期浪漫主义诗派的代表人物主要有朱自清,叶少军,俞平伯。并且在上海成立了现代文台上的第一个新诗社团中国新诗社。
03湖畔诗派
湖畔诗派成立于1922年3月。是由冯雪峰,应修人,潘莫华,汪静芝等人在杭州西子湖畔组成的湖畔诗社。他们的作品主要以抒情短诗为主,表现了对爱情的憧憬和对自然的向往。
04新格律诗派
辛格丽诗派成立于1923年。提出了理性节制情感的美学原则,倡导新诗的格律化,主张诗的音乐美,绘画美和建筑美。
新格律诗派的代表人物有胡是,徐志摩,闻一多,梁实秋等人。
05象征主义诗派。
象征主义诗派呢兴起于19世纪80年代的法国,他的主张是诗不是为了说明诗是值得表现的。象征主义诗派的题材领域呢,是生死病残梦幻爱与追求的风格是幽深晦涩和韩旭系从意向的联接器图完成诗的使命,
中国象征诗派的开创者是李金发、冯乃超、王独清。
06现代诗派
现代诗派是新月派与象征派的合流,代表人物有戴望舒,卞之琳,何其芳、,徐迟等。
07中国诗歌会诗派
主要因为诗歌团体而得名,这一流派的诗歌成语1932年9月。它的发起人主要有杨骚、浦风等人。
此外还有七月诗派、九叶诗派、民歌叙事体诗潮等著名诗派。
这个问题应该先了解什么是现代诗歌。
诗歌,是与小说、散文、戏剧并称的中国文学四大体裁之一。
诗歌分为古体诗、近体诗(亦称为:今体诗)、新体诗以及新诗。新诗,也就是所说的中国现代诗歌。
现代诗歌,是"五四运动”以来的新体诗歌。在表现形式上,是采用了与口语相接近的白话文,并冲破了旧体诗(以及近体诗、新体诗等)的种种束缚。在发展的过程中,表现了人民群众在革命斗争中的思想感情的作品和倾向,逐步或为了现代诗歌的主流。也有一些作者借鉴外国诗歌的形式,(比如:自由诗、散文诗等)结合中国古典诗歌和现代民歌的艺术特点,对新形式,新格律的创造作了实践和探索。
流派,指的是在文学作品创作中的学术思想或者文艺创作方面的派别。
而诗歌中的流派,可以说是从有诗歌创作即有。如:唐代的古文运动,新乐府运动。宋代的复古主义运动等。以及史称建安七子、山水田园派、花间词派、江西诗派等等。
现代诗歌,主要流派有新月派,其中主要人物:胡适、梁实秋、徐志摩等。多是现代评论派的主要成员,又多为英美留学生,受西方唯美主义文艺思潮影响较深。宣扬艺术至上,提倡反写实运动。充当国民党反动派的帮凶和走狗,在文学上宣扬资产阶级人性论,恶毒攻击无产阶级革命文化。
鸳鸯蝴蝶派。滋生于半殖民地十里洋场的自然主义文学流派。盛行于辛亥革命后至五四运动前后。其\作品多写才子佳人,犹如"相悦相恋,分拆不开,柳荫花下,象一对蝴蝶,一双鸳鸯一样"而得名。代表人物有:徐枕亚丶张恨水、周瘦鸥、包笑天等。其中少数作品虽然在一定的程度上暴露了军阀的横暴和社会的黑暗,但是多数作品内容庸俗,思想空虚,对读者有麻醉和腐蚀作用。(注…)
其他如:学衡派、论语派、礼拜六派、等等。
与之抗衡的,则是以沈雁冰(即茅盾)、鲁迅、柔石、蒲风、等发起创立的诸如:文学研究社、创造社、太阳社、朝花社、左联、文总(中国诗歌会)等,对于团结和组织进步作家反击国民党反动派的文化围剿和推进革命文学运动,起过极大的推动的作用!
注:其中的鸳鸯蝴蝶派,作品流行于上世纪二、三十年代。自上世纪八十年代改革开放后,有一些人翻炒其旧作出来,曾经流行过数年,终因与时代潮流格格不入,而最终偃旗息鼓,悄无声息…
我是今日头条的跟着叶子去旅行,欢迎关注我的头条号。
要回答这个问题,首先要搞清楚现代诗歌指的是指“五四运动”至中华人民共和国成立以来的诗歌。
现代诗歌是诗歌的一种,是和古典诗歌相对而言,现代诗歌一般不拘泥格式和韵律,新在用白话写诗,比较适合表达现代人的思想情感。
中国近现代诗歌的主体新诗诞生于“五四”新文化运动,现代诗歌代表流派有尝试派,人生派,七月派,朦胧派,现实主义诗派,新时代派,现代诗派,垃圾派等。
1.尝试派代表诗人::胡适、沈尹默、俞平伯、康白情、刘半农、刘大白。1917年2月刊于《新青年》的胡适写的《白话诗八首》是新诗最初的尝试之作。
2人生派代表作家有王统照、周作人、冰心、鲁迅、朱自清、刘延陵。文学态度和创作实践均倾向于现实主义。"五四"新文学运动中最早成立的文学社团,1921年成立,代表诗人主要有鲁迅、冰心、朱自清、周作人等。文学态度和创作实践均倾向于现实主义。主张"文学是一种工作,而且又是于人生很切要的一种工作。3.创造社:代表作家:郭沫若、宗白华、王独清、冯乃超、穆木天。
4.新月派代表作家:徐志摩、孙大雨、饶孟侃、林徽因、于赓虞、刘梦苇、闻一多、朱湘、邵洵美、卞之琳、方令孺、方玮德、陈梦家。
5.象征诗派代表作家:李金发、穆木天、王独清、冯乃超。
6.现代派代表作家:戴望舒、卞之琳、何其芳、李广田、金克木、冯文炳、林庚、李白凤、苏金伞、冯至、纪弦、辛笛、徐迟、南星。
7.七月派代表作家:艾青、胡风、田间、彭燕、郊牛、汉鲁、藜绿原、阿垅、曾卓、杜谷、邹荻帆。
8.朦胧派代表作家:北岛、杨炼、多多、舒婷、芒克、顾城、食指、黄翔、江河、梁小斌、严力、王小妮、林莽、方含、田晓青、哑默、傅天琳。
太多了。就回答这么多。
中国现代诗歌四大流派是哪些?
我来答共1条回答
萧伯纳大师LV.152017-12-16
初期白话诗派 1917年,胡适、陈独秀、钱玄同、刘半农等人分别从不同的角度对新诗进行了理论上的探讨。2月,胡适在《新青年》上发表了白话诗八首。1918年5月,《新青年》第4卷第1号,推出胡适、刘半农、沈尹默三人的白话新诗,被称为“现代新诗的第一次出现”。其后,周作人、康白情、俞平伯、刘大白、朱自清等人竞相尝试,李大钊、鲁迅、陈独秀也写新诗,形成了体现文学革命最初实绩的“五四”新诗运动。他们因在否定旧诗、探索新诗、致力于诗的自由化、白话化方面显出共同的有意的努力,且在诗歌风格方面有一致之处,我们将其称为初期白话诗派。代表作有:《尝试集》(胡适)、《冬夜》(俞平伯)、《教我如何不想她》(刘半农)、《卖布谣》《田主来》(刘大白)、《三弦》《月夜》(沈尹默)、《草儿在前》《别少年中国》《鸭绿江以东》(康白情)、《小河》(周作人)
初期浪漫主义诗派 以郭沫若为代表的创造社(1921年7月成立于日本)诸诗人组成的新诗派别,他们用磅礴的气势、创造的精神、心灵的激情和罗曼谛克的宣泄开了一代诗风。代表:郭沫若、田汉、成仿吾、郑伯奇、王独清、穆木天、冯乃超(后三者后来融进了现代主义诗潮)。作品以郭沫若的《女神》最为出名。
“为人生”诗派 1921年成立的文学研究会,是二十年代阵营最强影响极大的文学社团,其主要成员朱自清、叶绍钧、刘延陵、俞平伯等紧接着在上海成立了现代文坛上第一个新诗社团——中国新诗社,并于次年1月创办了第一个新诗专刊《诗》。文学研究会的诗人以“为人生”为核心的诗歌价值观念,因此常被称为“人生派”或“为人生” 派。主要代表作:诗集《踪迹》(朱自清)、《歌者》《永在的真实》(徐玉诺)、诗集《春水》《繁星》(冰心)。
“湖畔”诗派 1922年3月,冯雪峰、应修人、潘漠华、汪静之等在杭州西子湖畔组成了湖畔诗社。其后,又有魏金枝、谢旦如(谵如)、楼建南(适夷)等人加入,形成了湖畔诗派。他们的作品以抒情短诗为主,表现了对爱情的憧憬和对自然的向往。代表作:《妹妹你是水》(应修人)、《伊的眼》(汪静之)、《落花》(冯雪峰)、《月夜》(潘漠华)。
新格律诗派 1923年,胡适、徐志摩、闻一多、梁实秋、陈源等人发起成立新月社,开始是个俱乐部性质的团体,其后,因提倡现代格律待而成为在诗坛上有影响的社团。1925年,闻一多回国,徐志摩接编《晨报副刊》,并于1926年4月1日创办《诗刊》,积极提倡现代格律诗,团结了一大批新诗人,如刘梦苇、朱湘、饶孟侃、林徽音、于庚虞、蹇先艾等人,形成了新月诗派。其提出了“理性节制情感”的美学原则,提倡新诗的格律化,主张诗的音乐美、绘画美、建筑美。代表作:《死水》(闻一多)、《示娴》(刘梦苇)、《采莲曲》(朱湘)、《再别康桥》(徐志摩)。
象征主义诗派 象征主义诗潮兴起于19世纪80年代的法国。其主张:“诗不是为了说明,诗是值得表现的”,表现的题材领域是生、死、病、残、梦、幻、爱、欲,追求的风格是“幽深、晦涩和含蓄”,即“从意象的联结、企图完成诗的使命”。中国象征诗派的开创者是李金发。代表作《弃妇》。另外还有王独清、穆木天、冯乃超。
现代诗派 现代诗派是新月派与象征派的合流。其代表是:戴望舒、施蜇存、卞之琳、何其芳、李广田、曹葆华、番草、废名、侯汝华、金克木、李白凤、林庚、玲君、路易士、吴奔星、辛笛、徐迟、孙毓棠、南星等。代表作:《雨巷》《我用我残损的手掌》(戴望舒)、《预言》(何其芳)、《断章》(卞之琳)、《乡愁》(李广田)。其中卞之琳、何其芳、李广田被称作“汉园三诗人”。
中国诗歌会诗派 此派因诗歌团体而得名。中国诗歌会是左翼作家联盟领导的革命诗歌团体,1932年9月成立于上海,发起人有穆木天、任均、杨骚、蒲风等。1933年2月创办机关刊物《新诗歌》。“捉住现实”是其宗旨。这一流派的诗人还有王亚平、温流、关露、石灵、田间、柳倩、林林、袁勃、雷石榆、窦隐夫等。代表作:《动荡的故乡》《六月流火》(蒲风)。
七月诗派 由《七月》杂志(1937年9月创刊于上海)得名,指活跃于胡风主编的《七月》、《希望》等杂志以及《七月》丛书的诗人群,主要有鲁藜、绿原、冀汸、阿垅、曾卓、芦甸、孙钿、方然、牛汉、天蓝、彭燕郊、邹荻帆、庄涌、杜谷、贺敬之、胡征、化铁、艾青、田间等人。代表作:《为祖国而歌》(胡风)、《我爱这土地》(艾青)、《给战斗者》(田间)、《纤夫》(阿垅)等。
晋察冀诗派 因地区而得名。抗日战争时期,中国共产党在山西、察哈尔、河北、热河、辽宁五省交界地区建立晋察冀抗日根据地。1938年末,“抗战文艺工作团”、延安抗日军政大学毕业学员和西北战地服务团先后从延安到这里。西战团田间、邵子南、史轮、曼晴、方冰等到人的战地社于1939年1月创办了诗刊《诗建设》,抗大学员丹辉等人成立了“铁流社”,1939年3月创办了诗刊《诗战线》。以战地社和铁流社为中心,形成了晋察冀诗派。41年7月3日,成立了晋察冀诗会,田间任主席,邵子南、魏巍、陈辉为执委。会员有沙可夫、杨朔、方冰、王炜等30于人。
九叶诗派 四十年代的现代诗派。这个流派主要成员有九位(辛笛、陈敬容、唐祈、唐是、穆旦、杜运燮、袁可嘉、郑敏、杭约赫),他们以《诗创造》和《中国新诗》为中心形成一个以现代主义为特色的诗派,1981年,江苏人民出版社出版了这九位诗人的选集《九叶集》,此后,人们便称他们为“九叶诗派”。代表作《布谷》(辛笛)、《冬日黄昏桥上》(陈敬容)、《挖煤工人》(唐祈)、《噩梦》(杭约赫)、《春天》(郑敏)。
民歌叙事体诗潮 四十年代,解放区出现了一批民歌体长篇叙事诗。有李季的《王贵与李香香》、阮章竞《漳河水》和《圈套》、张志民的《王九诉苦》、《死不着》和《野女儿》、田间的《赶车传》、李冰的《赵巧儿》等。这些诗篇的出现,表现了延安整风后形成的文艺为工农兵服务的文学思潮。
初期白话诗派 1917年,胡适、陈独秀、钱玄同、刘半农等人分别从不同的角度对新诗进行了理论上的探讨。2月,胡适在《新青年》上发表了白话诗八首。1918年5月,《新青年》第4卷第1号,推出胡适、刘半农、沈尹默三人的白话新诗,被称为“现代新诗的第一次出现”。其后,周作人、康白情、俞平伯、刘大白、朱自清等人竞相尝试,李大钊、鲁迅、陈独秀也写新诗,形成了体现文学革命最初实绩的“五四”新诗运动。他们因在否定旧诗、探索新诗、致力于诗的自由化、白话化方面显出共同的有意的努力,且在诗歌风格方面有一致之处,我们将其称为初期白话诗派。代表作有:《尝试集》(胡适)、《冬夜》(俞平伯)、《教我如何不想她》(刘半农)、《卖布谣》《田主来》(刘大白)、《三弦》《月夜》(沈尹默)、《草儿在前》《别少年中国》《鸭绿江以东》(康白情)、《小河》(周作人)初期浪漫主义诗派 以郭沫若为代表的创造社(1921年7月成立于日本)诸诗人组成的新诗派别,他们用磅礴的气势、创造的精神、心灵的激情和罗曼谛克的宣泄开了一代诗风。代表:郭沫若、田汉、成仿吾、郑伯奇、王独清、穆木天、冯乃超(后三者后来融进了现代主义诗潮)。作品以郭沫若的《女神》最为出名。“为人生”诗派 1921年成立的文学研究会,是二十年代阵营最强影响极大的文学社团,其主要成员朱自清、叶绍钧、刘延陵、俞平伯等紧接着在上海成立了现代文坛上第一个新诗社团——中国新诗社,并于次年1月创办了第一个新诗专刊《诗》。文学研究会的诗人以“为人生”为核心的诗歌价值观念,因此常被称为“人生派”或“为人生” 派。主要代表作:诗集《踪迹》(朱自清)、《歌者》《永在的真实》(徐玉诺)、诗集《春水》《繁星》(冰心)。 “湖畔”诗派 1922年3月,冯雪峰、应修人、潘漠华、汪静之等在杭州西子湖畔组成了湖畔诗社。其后,又有魏金枝、谢旦如(谵如)、楼建南(适夷)等人加入,形成了湖畔诗派。他们的作品以抒情短诗为主,表现了对爱情的憧憬和对自然的向往。代表作:《妹妹你是水》(应修人)、《伊的眼》(汪静之)、《落花》(冯雪峰)、《月夜》(潘漠华)。 新格律诗派 1923年,胡适、徐志摩、闻一多、梁实秋、陈源等人发起成立新月社,开始是个俱乐部性质的团体,其后,因提倡现代格律待而成为在诗坛上有影响的社团。1925年,闻一多回国,徐志摩接编《晨报副刊》,并于1926年4月1日创办《诗刊》,积极提倡现代格律诗,团结了一大批新诗人,如刘梦苇、朱湘、饶孟侃、林徽音、于庚虞、蹇先艾等人,形成了新月诗派。其提出了“理性节制情感”的美学原则,提倡新诗的格律化,主张诗的音乐美、绘画美、建筑美。
代表作:《死水》(闻一多)、《示娴》(刘梦苇)、《采莲曲》(朱湘)、《再别康桥》(徐志摩)。
象征主义诗派 象征主义诗潮兴起于19世纪80年代的法国。其主张:“诗不是为了说明,诗是值得表现的”,表现的题材领域是生、死、病、残、梦、幻、爱、欲,追求的风格是“幽深、晦涩和含蓄”,即“从意象的联结、企图完成诗的使命”。中国象征诗派的开创者是李金发。代表作《弃妇》。另外还有王独清、穆木天、冯乃超。
现代诗派 现代诗派是新月派与象征派的合流。其代表是:戴望舒、施蜇存、卞之琳、何其芳、李广田、曹葆华、番草、废名、侯汝华、金克木、李白凤、林庚、玲君、路易士、吴奔星、辛笛、徐迟、孙毓棠、南星等。代表作:《雨巷》《我用我残损的手掌》(戴望舒)、《预言》(何其芳)、《断章》(卞之琳)、《乡愁》(李广田)。其中卞之琳、何其芳、李广田被称作“汉园三诗人”。
中国诗歌会诗派 此派因诗歌团体而得名。中国诗歌会是左翼作家联盟领导的革命诗歌团体,1932年9月成立于上海,发起人有穆木天、任均、杨骚、蒲风等。1933年2月创办机关刊物《新诗歌》。“捉住现实”是其宗旨。这一流派的诗人还有王亚平、温流、关露、石灵、田间、柳倩、林林、袁勃、雷石榆、窦隐夫等。代表作:《动荡的故乡》《六月流火》(蒲风)。
七月诗派 由《七月》杂志(1937年9月创刊于上海)得名,指活跃于胡风主编的《七月》、《希望》等杂志以及《七月》丛书的诗人群,主要有鲁藜、绿原、冀汸、阿垅、曾卓、芦甸、孙钿、方然、牛汉、天蓝、彭燕郊、邹荻帆、庄涌、杜谷、贺敬之、胡征、化铁、艾青、田间等人。代表作:《为祖国而歌》(胡风)、《我爱这土地》(艾青)、《给战斗者》(田间)、《纤夫》(阿垅)等。
晋察冀诗派 因地区而得名。抗日战争时期,中国共产党在山西、察哈尔、河北、热河、辽宁五省交界地区建立晋察冀抗日根据地。1938年末,“抗战文艺工作团”、延安抗日军政大学毕业学员和西北战地服务团先后从延安到这里。西战团田间、邵子南、史轮、曼晴、方冰等到人的战地社于1939年1月创办了诗刊《诗建设》,抗大学员丹辉等人成立了“铁流社”,1939年3月创办了诗刊《诗战线》。以战地社和铁流社为中心,形成了晋察冀诗派。41年7月3日,成立了晋察冀诗会,田间任主席,邵子南、魏巍、陈辉为执委。会员有沙可夫、杨朔、方冰、王炜等30于人。
九叶诗派 四十年代的现代诗派。这个流派主要成员有九位(辛笛、陈敬容、唐祈、唐是、穆旦、杜运燮、袁可嘉、郑敏、杭约赫),他们以《诗创造》和《中国新诗》为中心形成一个以现代主义为特色的诗派,1981年,江苏人民出版社出版了这九位诗人的选集《九叶集》,
此后,人们便称他们为“九叶诗派”。代表作《布谷》(辛笛)、《冬日黄昏桥上》(陈敬容)、《挖煤工人》(唐祈)、《噩梦》(杭约赫)、《春天》(郑敏)。
民歌叙事体诗潮 四十年代,解放区出现了一批民歌体长篇叙事诗。有李季的《王贵与李香香》、阮章竞《漳河水》和《圈套》、张志民的《王九诉苦》、《死不着》和《野女儿》、田间的《赶车传》、李冰的《赵巧儿》等。这些诗篇的出现,表现了延安整风后形成的文艺为工农兵服务
关于赞美祖国的诗歌介绍到此就结束了,不知道你从中找到你需要的信息了吗 ?如果你还想了解更多这方面的信息,记得收藏关注本站。
还没有评论,来说两句吧...