今天给各位分享中秋节的诗句的知识,其中也会进行解释,如果能碰巧解决你现在面临的问题,别忘了关注本站,现在开始吧!
关于中秋的诗句古诗?
1、【八月十五夜月】
杜甫
满月飞明镜,归心折大刀。
转蓬行地远,攀桂仰天高。
水路疑霜雪,林栖见羽毛。
此时瞻白兔,直欲数秋毫。
2、【十五夜望月】
王建
中庭地白树栖鸦,冷露无声湿桂花。
今夜月明人尽望,不知秋思落谁家!
3、【南斋玩月】
王昌龄
高卧南斋时,开帷月初吐。
清辉澹水木,演漾在窗户。
荏苒几盈虚,澄澄变今古。
美人清江畔,是夜越吟苦。
千里共如何,微风吹兰杜。
4、【中秋月】
苏轼
暮云收尽溢清寒,银汉无声转玉盘。
此生此夜不长好,明月明年何处看。
八月十五夜月 唐 杜甫
满月飞明镜,归心折大刀。转蓬行地远,攀桂仰天高。水路疑霜雪,林栖见羽毛。此时瞻白兔,直欲数秋毫。
关山月 唐 李白
明月出天山,苍茫云海间。长风几万里,吹度玉门关。汉下白登道,胡窥青海湾。由来征战地,不见有人还。戍客望边色,思归多苦颜。
古诗词中写“中秋”的诗句,参考如下:
1、暑退九霄净,秋澄万景清。——唐·刘禹锡《八月十五夜玩月》
2、今年八月十五夜,寒雨萧萧不可闻。——唐·徐凝《八月望夕雨》
3、可惜一溪风月,莫教踏碎琼瑶。——宋·苏东坡《西江月·顷在黄州》
4、但愿人长久,千里共婵娟。——宋·苏东坡《水调歌头·明月几时有》
5、秋空明月悬,光彩露沾湿。惊鹊栖未定,飞萤卷帘入。——唐·孟浩然《秋宵月下有怀》
6、转缺霜输上转迟,好风偏似送佳期。——唐·陆龟蒙《中秋待月》
没有关于中秋的诗句古诗,只有如下
水调歌头·明月几时有
[作者] 苏轼[朝代] 宋
丙辰中秋,欢饮达旦,大醉,作此篇,兼怀子由。明月几时有?把酒问青天。不知天上宫阙,今夕是何年。我欲乘风归去,又恐琼楼玉宇,高处不胜寒。起舞弄清影,何似在人间。转朱阁,低绮户,照无眠。不应有恨,何事长向别时圆?人有悲欢离合,月有阴晴圆缺,此事古难全。但愿人长久,千里共婵娟。 >>
关于中秋节的诗句?
1. 细数十年事,十处过中秋。
2. 月月势皆圆,中秋朗最偏。
3. 中秋佳月最端圆。 老痴顽。 见多番。
4. 小住京华,早又是,中秋佳节。
5. 好时节,愿得年年,常见中秋月。
6. 阴晴圆缺都休说,且喜人间好时节。 ——徐有贞《中秋月中秋月》
7. 离别一何久,七度过中秋。
. 可怜关夜婵娟影,正对五候残酒卮。 ——齐已《中秋月》
一月可曾闲几日,百年难得闰中秋。
世事一场大梦,人生几度秋凉。酒贱常愁客少,月明多被云妨。中秋谁与共孤光,把盏凄然北望。
云母屏风烛影深,长河渐落晓星沉。嫦娥应悔偷灵药,碧海青天夜夜心。
中秋月。月到中秋偏皎洁。偏皎洁,知他多少,阴晴圆缺。阴晴圆缺都休说,且喜人间好时节。好时节,愿得年年,常见中秋月。
关于中秋节的古诗?
一、《十五夜望月寄杜郎中》唐代:王建
中庭地白树栖鸦,冷露无声湿桂花。
今夜月明人尽望,不知秋思落谁家。
译:
庭院地面雪白树上栖息着鹊鸦,秋露无声无息打湿了院中桂花。
今天晚上人们都仰望当空明月,不知道这秋思之情落在了谁家?
二、《中秋月》宋代:晏殊
十轮霜影转庭梧,此夕羁人独向隅。
未必素娥无怅恨,玉蟾清冷桂花孤。
译:月光下梧桐树影随着时间推移,不知不觉的移动着,在这团圆夜仍是独自面对着角落。
月宫中的嫦娥现在也未尝不感遗憾吧,陪伴她的,毕竟只有那清冷的月宫和孤寂桂树。
三、《中秋》唐代:司空图
闲吟秋景外,万事觉悠悠。
此夜若无月,一年虚过秋。
译:闲暇之余漫步在秋天的夜色中低声吟唱,总觉得心里空虚郁闷、心里惴惴不安。
今天晚上如果再没有圆满的月亮,今年的秋天就算是虚度光阴了。
四、《中秋登楼望月》宋代:米芾
目穷淮海满如银,万道虹光育蚌珍。
天上若无修月户,桂枝撑损向西轮。
译:目之所及的淮海海水就好似银子般泛着白光,彩色的光芒下,蚌孕育着珍珠。
天上的月如果没有人为他修治,桂树枝恐怕会撑破月亮。
五、《中秋》唐代:刘得仁
尘里兼尘外,咸期此夕明。
一年惟一度,长恐有云生。
露洗微埃尽,光濡是物清。
朗吟看正好,惆怅又西倾。
译:不管是世俗中的还是超然世外的,都在期待中秋月明。
一年中只有这一次,所以唯恐这天有云遮月。
露水洗净了尘埃,月光照亮了万物。
正适合高声吟诵诗篇,可惜月亮又西沉,只给人们留下满腹惆怅。
一、《十五夜望月寄杜郎中》唐代:王建
中庭地白树栖鸦,冷露无声湿桂花。
今夜月明人尽望,不知秋思落谁家。
译:
庭院地面雪白树上栖息着鹊鸦,秋露无声无息打湿了院中桂花。
今天晚上人们都仰望当空明月,不知道这秋思之情落在了谁家?
二、《中秋月》宋代:晏殊
十轮霜影转庭梧,此夕羁人独向隅。
未必素娥无怅恨,玉蟾清冷桂花孤。
译:月光下梧桐树影随着时间推移,不知不觉的移动着,在这团圆夜仍是独自面对着角落。
月宫中的嫦娥现在也未尝不感遗憾吧,陪伴她的,毕竟只有那清冷的月宫和孤寂桂树。
三、《中秋》唐代:司空图
闲吟秋景外,万事觉悠悠。
此夜若无月,一年虚过秋。
译:闲暇之余漫步在秋天的夜色中低声吟唱,总觉得心里空虚郁闷、心里惴惴不安。
今天晚上如果再没有圆满的月亮,今年的秋天就算是虚度光阴了。
四、《中秋登楼望月》宋代:米芾
目穷淮海满如银,万道虹光育蚌珍。
天上若无修月户,桂枝撑损向西轮。
译:目之所及的淮海海水就好似银子般泛着白光,彩色的光芒下,蚌孕育着珍珠。
天上的月如果没有人为他修治,桂树枝恐怕会撑破月亮。
五、《中秋》唐代:刘得仁
尘里兼尘外,咸期此夕明。
一年惟一度,长恐有云生。
露洗微埃尽,光濡是物清。
朗吟看正好,惆怅又西倾。
译:不管是世俗中的还是超然世外的,都在期待中秋月明。
一年中只有这一次,所以唯恐这天有云遮月。
露水洗净了尘埃,月光照亮了万物。
正适合高声吟诵诗篇,可惜月亮又西沉,只给人们留下满腹惆怅。
一、《十五夜望月寄杜郎中》唐代:王建
中庭地白树栖鸦,冷露无声湿桂花。
今夜月明人尽望,不知秋思落谁家。
译:
庭院地面雪白树上栖息着鹊鸦,秋露无声无息打湿了院中桂花。
今天晚上人们都仰望当空明月,不知道这秋思之情落在了谁家?
二、《中秋月》宋代:晏殊
十轮霜影转庭梧,此夕羁人独向隅。
未必素娥无怅恨,玉蟾清冷桂花孤。
译:月光下梧桐树影随着时间推移,不知不觉的移动着,在这团圆夜仍是独自面对着角落。
月宫中的嫦娥现在也未尝不感遗憾吧,陪伴她的,毕竟只有那清冷的月宫和孤寂桂树。
三、《中秋》唐代:司空图
闲吟秋景外,万事觉悠悠。
此夜若无月,一年虚过秋。
译:闲暇之余漫步在秋天的夜色中低声吟唱,总觉得心里空虚郁闷、心里惴惴不安。
今天晚上如果再没有圆满的月亮,今年的秋天就算是虚度光阴了。
四、《中秋登楼望月》宋代:米芾
目穷淮海满如银,万道虹光育蚌珍。
天上若无修月户,桂枝撑损向西轮。
译:目之所及的淮海海水就好似银子般泛着白光,彩色的光芒下,蚌孕育着珍珠。
天上的月如果没有人为他修治,桂树枝恐怕会撑破月亮。
五、《中秋》唐代:刘得仁
尘里兼尘外,咸期此夕明。
一年惟一度,长恐有云生。
露洗微埃尽,光濡是物清。
朗吟看正好,惆怅又西倾。
译:不管是世俗中的还是超然世外的,都在期待中秋月明。
一年中只有这一次,所以唯恐这天有云遮月。
露水洗净了尘埃,月光照亮了万物。
正适合高声吟诵诗篇,可惜月亮又西沉,只给人们留下满腹惆怅。
关于中秋节的诗句介绍到此就结束了,不知道你从中找到你需要的信息了吗 ?如果你还想了解更多这方面的信息,记得收藏关注本站。
还没有评论,来说两句吧...