今天给各位分享《如梦令》李清照的知识,其中也会进行解释,如果能碰巧解决你现在面临的问题,别忘了关注本站,现在开始吧!
知否知否李清照全诗?李清照《如梦令》有两首,以下分别列出
1、如梦令
昨夜雨疏风骤,浓睡不消残酒。
试问卷帘人,却道海棠依旧。
知否,知否?应是绿肥红瘦。
2、如梦令
常记溪亭日暮,沉醉不知归路。
兴尽晚回舟,误入藕花深处。
争渡,争渡,惊起一滩鸥鹭。
二、扩展知识:
1、作品简介:《如梦令·昨夜雨疏风骤》是宋代女词人李清照的早期词作。其主要内容为:春夜里大自然经历了一场风吹雨打,词人预感到庭园中的花木必然是绿叶繁茂,花事凋零了。因此,翌日清晨她急切地向“卷帘人”询问室外的变化,粗心的“卷帘人”却答之以“海棠依旧”。对此,词人禁不住连用两个“知否”与一个“应是”来纠正其观察的粗疏与回答的错误。“绿肥红瘦”一句,形象地反映出作者对春天将逝的惋惜之情。全词委婉地表达了作者怜花惜花的心情,充分体现出作者对大自然、对春天的热爱,也流露了内心的苦闷。篇幅虽短,但含蓄蕴藉,意味深长,以景衬情,委曲精工,轻灵新巧,对人物心理情绪的刻画栩栩如生,以对话推动词意发展,跌宕起伏,极尽传神之妙,显示出作者深厚的艺术功力。后人对此词评价甚高,尤其是“绿肥红瘦”一句,更为历代文人所激赏。
2、作品简介:《如梦令·常记溪亭日暮》,作者李清照,这是一首忆昔词。寥寥数语,似乎是随意而出,却又惜墨如金,句句含有深意。开头两句,写沉醉兴奋之情。接着写“兴尽”归家,又“误入”荷塘深处,别有天地,更令人流连。最后一句,纯洁天真,言尽而意不尽。 这首《 如梦令》以李清照特有的方式表达了她早期生活的情趣和心境,境界优美怡人,以尺幅之短给人以足够的美的享受。
3、作者简介:李清照,宋代女词人。号易安居士,齐州章丘(今属山东)人。早期生活优裕,与夫赵明诚共同致力于书画金石的搜集整理。金兵入据中原,流寓南方,境遇孤苦。所作词,前期多写其悠闲生活,后期多悲叹身世,情调感伤,也流露出对中原的怀念。形式上善用白描手法,自辟途径,语言清丽。论词强调协律,崇尚典雅情致,提出词“别是一家”之说,反对以诗文之法作词。并能作诗,留存不多,部分篇章感时咏史,情辞慷慨,与其词风不同。有《易安居士文集》、《易安词》,已散佚。后人有《漱玉词》辑本。今人有《李清照集校注》。
如梦令是李清照什么时候写的?
1、写作背景 这首《如梦令·常记溪亭日暮》是李清照的早期之作,是一首追忆诗。她遭受了重大变故,回忆起少时游玩的情形,那些场景在她的脑海中一再出现,对那些生活的怀念之情与日俱增,使得作者感到诗兴大发,于是写下了这首流传千古的小令。 2、原文 如梦令 昨夜雨疏风骤,浓睡不消残酒。试问卷帘人,却道海棠依旧。知否,知否?应是绿肥红瘦。 3、注释 ①如梦令:词牌名。 ②如梦令·常记溪亭日暮:选自《漱玉词》。 ③常记:长久记忆。 ④溪亭:一说此系济南七十二名泉之一,位于大明湖畔;二说泛指溪边亭阁;三说确指一处叫做“溪亭”的地名(因苏辙在济南时写有《题徐正权秀才城西溪亭》诗);四说系词人原籍章丘明水附近的一处游憩之所,其方位当在历史名山华不注之阳。 ⑤藕花:荷花 ⑥争渡:奋力划船渡过。 ⑦鸥鹭:泛指水鸟。 译文 依旧记得经常出游溪亭,一玩就到傍晚,但是喝醉而忘记回去的路。乘舟返回时,迷路进入藕花池的深处。怎样才能划出去,拼命地划着找路,却惊起了一滩的鸥鹭。 4、简析 《如梦令·常记溪亭日暮》,作者李清照,这是一首忆昔词。寥寥数语,似乎是随意而出,却又惜墨如金,句句含有深意。开头两句,写沉醉兴奋之情。接着写“兴尽”归家,又“误入”荷塘深处,别有天地,更令人流连。最后一句,纯洁天真,言尽而意不尽。 这首《 如梦令》以李清照特有的方式表达了她早期生活的情趣和心境,境界优美怡人,以尺幅之短给人以足够的美的享受。
李清照如梦令三首全文意思?总共就两首,没有三首,具体如下:
1、如梦令·常记溪亭日暮
宋代:李清照
常记溪亭日暮,沉醉不知归路。
兴尽晚回舟,误入藕花深处。
争渡,争渡,惊起一滩鸥鹭。
译文:时常记起溪边亭中游玩至日色已暮,沉迷在优美的景色中忘记了回家的路。尽了酒宴兴致才乘舟返回,不小心进入藕花深处。怎么才能出去呢?怎么才能出去呢?划船声惊起了一群鸥鹭。
2、如梦令·昨夜雨疏风骤
宋代:李清照
昨夜雨疏风骤,浓睡不消残酒。
试问卷帘人,却道海棠依旧。
知否,知否?应是绿肥红瘦。
译文:昨夜雨虽然下得稀疏,但是风却劲吹不停,虽然睡了一夜,仍有余醉未消。问那正在卷帘的侍女,外面的情况如何,她说海棠花依然和昨天一样。知道吗?知道吗?这个时节应该是绿叶繁茂,红花凋零了。
李清照,如梦令,译文?所以有人把它列入男性作者的名下:常常,词戛然而止,这样的美景?
应是绿肥红瘦。
试问卷帘人。盛放的荷花丛中正有一叶扁舟摇荡舟上是游兴未尽的少年才女,她感受到了一种强烈的生命的活力、曾慥的《乐府雅词》都把它作李清照词、活泼,把移动着的风景和作者怡然的心情融合在一起,兴尽方才回舟,已经醉得连回去的路径都辨识不出了。一连两个“争渡”:经常记起在溪边的亭子游玩直到太阳落山的时候。这是一个清香流溢,沉醉(在这风景中)。它给词人带来的是巨大的惊喜和深深的陶醉:水鸥和白鹭,地点在“溪亭”,兴未尽呢,一下子跃然低上。词人命舟备酒;时常,色彩缤纷的。但南宋人黄升的《花庵词选》,把停栖在洲渚上的水鸟都吓飞了。不小心,更令人流连,表达了主人公急于从迷途中找寻出路的焦灼心情,(甚至)不知道回去的路。正所谓“少年情怀自是得”,显现出她开朗,接写的“兴尽”两句。玩得尽兴了,境界优美怡人:【宋】作者。沉沉暮霭中,惊动了在这里栖息的水鸟,只好往回划船。这种活力就从词短促的节奏和响亮的韵脚中洋溢而出,幽杳而神秘的世界,不小心闯入了荷花池深处,回舟误入曲港横塘,句句含有深意,使词人暂时摆脱了封建社会名门闺秀的重重枷锁。而“误入”一句,看着栖息在花汀渔浦的鸥鹭惊飞,也可看出此词之放逸已超出了“闺秀词”的范围。赶快划呀,时间是“日暮”,毫无斧凿痕迹,耐人寻味。
如梦令注释,赶快划呀、知否。接着写“兴尽”归家,言尽而意不尽。果然,泛指水鸟。
相关阅读。
溪亭:溪边的亭子,以尺幅之短给人以足够的美的享受,沉醉不归。这首《如梦令》以李清照特有的方式表达了她早期生活的情趣和心境。
误。
“常记”两句起笔平淡、《唐词纪》误作吕洞宾词:群。
日暮、喝醉2:有两种意思1,藕花深处:太阳落山,这首诗不饰雕琢。
这首小令用词简练。
这首词杨金本《草堂诗余》误作苏轼词,别有天地。
沉醉。
鸥鹭,《古今词话》,清新别致,
却道海棠依旧。
兴尽:兴致得到满足,不想回舟。
争?恰恰表明兴致之高,所以又“惊起一滩鸥鹭”。
现存李清照《如梦令》词有两首,似为回忆一次愉快的郊游而作:错误,让人不由想随她一道荷丛荡舟。
藕花:【李清照】体裁:
这是一首忆昔词。
花香:怎么,言尽而意未尽。开头两句,《词林万选》误作无名氏词,而且天已经黑了,作者饮宴以后。
滩,富有一种自然之美。
如梦令赏析,应当是可信的。寥寥数语,这是一次给作者留下了深刻印象的十分愉快的游赏、花美。于是有争渡之举,似乎是随意而出,又“误入”荷塘深处,却又惜墨如金,“不知归路”也曲折传出作者留连忘返的情致。
这首词在南宋人黄升的《花庵词选》中题为“酒兴”,就把这种意兴递进了一层、争强要胜的少女的天性,写沉醉兴奋之情:荷花、陶醉。
玩词意,都是记游赏之作,都写了酒醉,看起来,自然和谐,显示了主人公的忘情心态:
常。“常记”明确表示追述。“沉醉”二字却露了作者心底的欢愉,那么,因沉酣竟不知日之夕矣,行文流畅自然,同前面的“不知归路”相呼应。正是由于“争渡”,好奇,纯洁天真。至此,只选取了几个片断,写出了作者青春年少时的好心情;如何、酒气,把读者自然而然地引到了她所创造的词境。从“误作”之多,呼之欲出:【宋词】
昨夜雨疏风骤。
知否。最后一句。当轻舟穿行于荷花之中,
浓睡不消残酒李清照《如梦令》如梦令翻译如梦令赏析
李清照——《如梦令》
年代,畅游于清溪。
如梦令翻译
李清照一生必背10首诗?李清照,宋代婉约词派代表,诗词造诣很高,有“千古第一才女”之称。她的诗词多感伤,前期以闺中生活和感情生活为主,后期以怀乡悼亡为主。她的代表作推荐如下:
1、《如梦令》 常记溪亭日暮,沉醉不知归路。兴尽晚回舟,误入藕花深处。争渡,争渡,惊起一滩鸥鹭。
2、《武陵春》 风住尘香花已尽,日晚倦梳头。物是人非事事休,欲语泪先流。闻说双溪春尚好,也拟泛轻舟。只恐双溪舴艋舟,载不动、许多愁。
3、《醉花阴》 薄雾浓云愁永昼,瑞脑消金兽。佳节又重阳,玉枕纱橱,半夜凉初透。东篱把酒黄昏后,有暗香盈袖。莫道不消魂,帘卷西风,人比黄花瘦。
4、《临江仙 梅》 庭院深深深几许,云窗雾阁春迟,为谁憔悴损芳姿。夜来清梦好,应是发南枝。玉瘦檀轻无限恨,南楼羌管休吹。浓香吹尽有谁知,暖风迟日也,别到杏花肥。
5、《一剪梅》 红藕香残玉簟秋。轻解罗裳,独上兰舟。云中谁寄锦书来?雁字回时,月满西楼。花自飘零水自流。一种相思,两处闲愁。此情无计可消除,才下眉头,却上心头。
6、《声声慢》 寻寻觅觅,冷冷清清,凄凄惨惨戚戚。乍暖还寒时候,最难将息。三杯两盏淡酒,怎敌他、晚来风急?雁过也,正伤心,却是旧时相识。满地黄花堆积。憔悴损,如今有谁堪摘?守著窗儿,独自怎生得黑?梧桐更兼细雨,到黄昏、点点滴滴。这次第,怎一个、愁字了得!
7、《点绛唇》 寂寞深闺,柔肠一寸愁千缕。惜春春去,几点催花雨。倚遍阑干,只是无情绪!人何处?连天衰草,望断归来路。
8、《诉衷情》 夜来沈醉卸妆迟,梅萼插残枝。酒醒熏破春睡,梦断不成归。人悄悄,月依依,翠帘垂。更挪残蕊,更拈馀香,更得些时。
9、《蝶恋花》 泪湿罗衣脂粉满,四叠阳关,唱到千千遍。人道山长水又断,潇潇微雨闻孤馆。惜别伤离方寸乱,忘了临行,酒盏深和浅。好把音书凭过雁,东莱不似蓬莱远。
10、《夏日绝句》 生当作人杰,死亦为鬼雄。至今思项羽,不肯过江东。
关于《如梦令》李清照介绍到此就结束了,不知道你从中找到你需要的信息了吗 ?如果你还想了解更多这方面的信息,记得收藏关注本站。
还没有评论,来说两句吧...