今天给各位分享古诗《中秋》的知识,其中也会进行解释,如果能碰巧解决你现在面临的问题,别忘了关注本站,现在开始吧!
中秋古诗三首全文?
水调歌头.丙辰中秋/苏轼
明月几时有?把酒问青天。不知天上宫阙,今夕是何年。我欲乘风归去,又恐琼玉宇,高处不胜寒。起舞弄清影,何似在人间?
转朱阁,低绮户,照无眠。不应有恨,何事长向别时圆?人有悲欢离合,月有阴晴圆缺,此事古难全。但愿人长久,千里共婵娟。
一剪梅.中秋元月/辛弃疾
忆对中秋丹桂丛。花在杯中。月在杯中。今宵上一尊同。云湿纱窗。雨湿纱窗。
浑欲乘风问化工。路也难通。信也难通。满堂惟有烛花红。杯且从容。歌且从容。
中秋/司空图
闲吟秋景外,万事觉悠悠。此夜若无月,一年虚过秋。
中秋节的诗词?
中秋节诗词有唐代王建《十五夜望月》,这是一首中秋之夜望月思远的七言绝句。
全诗四句二十八字,以每两句为一层意思,分别写中秋月色和望月怀人的心情,展现了一幅寂寥、冷清、沉静的中秋之夜的图画。
全诗如下:
中庭地白树栖鸦,冷露无声湿桂花。
今夜月明人尽望,不知秋思落谁家。
1、苏轼《水调歌头》
《水调歌头·明月几时有》
宋·苏轼
丙辰中秋,欢饮达旦,大醉,作此篇,兼怀子由。
明月几时有?把酒问青天。
不知天上宫阙,今夕是何年。
我欲乘风归去,又恐琼楼玉宇,
高处不胜寒。
起舞弄清影,何似在人间。
转朱阁,低绮户,照无眠。
不应有恨,何事长向别时圆?
人有悲欢离合,月有阴晴圆缺,
此事古难全。
但愿人长久,千里共婵娟。
2、《折桂令·中秋》
元·张养浩
一轮飞镜谁磨?照彻乾坤,印透山河。
玉露泠泠,洗秋空银汉无波,
比常夜清光更多,尽无碍桂影婆娑。
老子高歌,为问嫦娥,
良夜恹恹,不醉如何?
3、《洞仙歌·泗州中秋作》
宋·晁补之
青烟幂处,碧海飞金镜。永夜闲阶卧桂影。露凉时、零乱多少寒螀,神京远,惟有蓝桥路近。
水晶帘不下,云母屏开,冷浸佳人淡脂粉。待都将许多明,付与金尊,投晓共、流霞倾尽。更携取、胡床上南楼,看玉做人间,素秋千顷。
1.《静夜思》唐代:李白
床前明月光,疑是地上霜。
举头望明月,低头思故乡。
2.《望月怀远》,唐代:张九龄
海上生明月,天涯共此时。
情人怨遥夜,竟夕起相思。
灭烛怜光满,披衣觉露滋。
不堪盈手赠,还寝梦佳期。
3.《霜月》,唐代:李商隐
初闻征雁已无蝉,百尺楼高水接天。
青女素娥俱耐冷,月中霜里斗婵娟
中秋月
(宋)苏轼
暮云收尽溢清寒,银汉无声转玉盘,
此生此夜不长好,明月明年何处看。
【译文】
夜幕降临,云气收尽,天地间充满了寒气,银河流泻无声,皎洁的月儿转到了天空,就像玉盘那样洁白晶莹。我这一生中每逢中秋之夜,月光多为风云所掩,很少碰到像今天这样的美景,真是难得啊!可明年的中秋,我又会到何处观赏月亮呢?
《一剪梅·中秋元月》
宋·辛弃疾
忆对中秋丹桂丛,
花在杯中,月在杯中。
今宵楼上一尊同,
云湿纱窗,雨湿纱窗。
浑欲乘风问化工,
路也难通,信也难通。
满堂唯有烛花红,
杯且从容,歌且从容。
中秋节古诗十一首?
中秋节的古诗(一)
《静夜思》
唐·李白
床前明月光,疑是地上霜。
举头望明月,低头思故乡。
中秋节的古诗(二)
《霜月》
【唐】李商隐
初闻征雁已无蝉,百尺楼高水接天。
青女素娥俱耐冷,月中霜里斗婵娟。
中秋节的古诗(三)
《中秋待月》
【唐】陆龟蒙
转缺霜输上转迟,好风偏似送佳期。
帘斜树隔情无限,烛暗香残坐不辞。
最爱笙调闻北里,渐看星潆失南箕。
何人为校清凉力,欲减初圆及午时。
中秋节的古诗(四)
《月夜》
【唐】刘方平
更深月色半人家,北斗阑干南斗斜。
今夜偏知春气暖,虫声新透绿窗纱。
《天竺寺八月十五日夜桂子》
中秋节的古诗(五)
《月夜思乡》(唐杜甫)
星稀月冷逸银河,万籁无声自啸歌;
何处关山家万里,夜来枨触客愁多。
中秋节的古诗(六)
《八月十五日夜湓亭望月》(唐白居易)
昔年八月十五夜,曲江池畔杏园边。
今年八月十五夜,湓浦沙头水馆前。
西北望乡何处是,东南见月几回圆。
昨风一吹无人会,今夜清光似往年。
中秋节的古诗(七)
《八月十五日夜同诸客玩月》(唐白居易)
月好共传唯此夜,境闲皆道是东都。
嵩山表里千重雪,洛水高低两颗珠。
清景难逢宜爱惜,白头相劝强欢娱。
诚知亦有来年会,保得晴明强健无。
中秋节的古诗(八)
《中秋月》(唐白居易)
万里清光不可思,添愁益恨绕天涯,
谁人陇外久征戍,何处庭前新别离。
失宠故姬归院夜,没蕃老将上楼时。
照他几许人肠断,玉兔银蟾远不知。
中秋节的古诗(八)
《中秋月》
【宋】苏轼
暮云收尽溢清寒,银汉无声转玉盘。
此生此夜不长好,明月明年何处看。
中秋节的古诗(十)
《和皇甫郎中秋晓同登天宫阁言怀六韵》(唐白居易)
碧天忽已高,白日犹未短。
玲珑晓楼阁,清脆秋丝管。
张翰一杯酣,嵇康终日懒。
尘中足忧累,云外多疏散。
病木斧斤遗,冥鸿羁绁断。
逍遥二三子,永愿为闲伴。
中秋节的古诗(十一)
《舟次中秋》
明·张煌言
淡荡秋光客路长,兰桡桂棹泛天香。
月明圆峤人千里,风急轻帆燕一行。
杜牧古诗中秋全解?
杜牧所作中秋的诗,应为《秋夕》。
释义:
银烛的烛光映着冷清的画屏,手执绫罗小扇扑打萤火虫。
夜色里的石阶清凉如冷水,静坐凝视天河两旁的牛郎织女星。
原诗:
《秋夕》唐代:杜牧
银烛秋光冷画屏,轻罗小扇扑流萤。
天阶夜色凉如水,卧看牵牛织女星。
注释:
秋夕:秋天的夜晚。
1、银烛:银色而精美的蜡烛。银,一作“红”。画屏:画有图案的屏风。
2、轻罗小扇:轻巧的丝质团扇。流萤:飞动的萤火虫。
中秋时想到杜子陵诗中的一句:露从今夜白,月是故乡明。感觉老杜的悲伤。而:闻道长安似弈棋,百年世事不胜悲。则是老杜的悲痛。关于另一首:同学少年不相贱,五陵裘马自轻肥。更是老杜的绝望。老杜是一个看透人情凉薄,对人生近乎没有太大希望的人。胸中才气汹涌,却被现实所缚,变成刻骨铭心的五言七律。一生中几乎没有很快乐的诗,这也许是悲剧的力量,从来比喜剧更有份量和力道。
中秋的古诗?
关于中秋的古诗有:
1.《中秋月》晏殊 〔宋代〕
十轮霜影转庭梧,此夕羁人独向隅。
未必素娥无怅恨,玉蟾清冷桂花孤。
2.《阳关曲·中秋月》苏轼 〔宋代〕
暮云收尽溢清寒,银汉无声转玉盘。
此生此夜不长好,明月明年何处看。
白居易的《八月十五日夜湓亭望月》:
昔年八月十五夜,曲江池畔杏园边。
今年八月十五夜,湓浦沙头水馆前。
西北望乡何处是,东南见月几回圆。
昨风一吹无人会,今夜清光似往年。
这是描写中秋的诗
关于古诗《中秋》介绍到此就结束了,不知道你从中找到你需要的信息了吗 ?如果你还想了解更多这方面的信息,记得收藏关注本站。
还没有评论,来说两句吧...